Op de boerderij van Boer Boris
is alles fijn aan het groeien.
Behalve de biet.
Die niet. (flaptekst)
Wanneer er een nieuwe Boer Boris uitkomt, ben ik eigenlijk altijd enthousiast. Zelfs nu het zeventiende (?!) boek uitkomt in deze serie. Elke keer is het weer spannend. Hebben Ted van Lieshout en Philip Hopman opnieuw een goed deel kunnen maken of komt er nu toch sleet op de formule?
Boer Boris en de bietjes heeft niet zoals bijvoorbeeld het boek over Kerstmis een heftig thema (rouwverwerking), maar gaat over het eenvoudige feit dat de bieten niet willen groeien op de boerderij. Daar is Boer Boris behoorlijk ziek van. En dan komt de verrassing van dit boek: Boer Boris ligt bijna het hele verhaal in bed. Zusje Sam en broertje Berend zijn in feite de hoofdpersonen in dit verhaal. Zij gaan de bietjes redden, samen met alle dieren.
Dat zorgt voor aandoenlijke taferelen en geeft Philip Hopman prachtige kansen voor illustraties. En de platen in dit boek zijn fantastisch! Hopman weet wéér te verbazen met zijn composities en de uitdrukkingen van de dieren. Ook het kleurgebruik is net als anders prachtig. Het is echt een boek om te lezen nu de lente begint.
Wel vind ik dit keer de Muis, die je op elke pagina kunt vinden, wat lastig en klein af en toe.
In dit boek zit vrij weinig tekst en dat zorgt ervoor dat het voorlezen heerlijk makkelijk is. Door de rijm schiet je door het verhaal heen. Het blijft echt een pluspunt van deze serie dat de tekst op rijm is, want rijm biedt de jonge lezers en luisteraars inzicht in klanken, letters en woorden.
Dit is gewoon weer een topdeel van de Boer Boris-serie.Op deze manier kan de serie nog jaren mee!
Reactie plaatsen
Reacties
Ha Wouter, fijne recensie heb je geschreven, dank. Het is iedere keer weer een toer om elk deel verrassend te houden, maar deze heb ik met veel plezier gemaakt. Het muisje was inderdaad wel heel goed verstopt, maar daardoor kijk je nóg langer naar de tekeningen. Groet, Philip