De serie over Kleine Ezel van Rindert van Kromhout en Annemarie van Haeringen is zeer geliefd bij ouders en kinderen. De verhalen over Kleine Ezel spreken aan en ze sluiten aan bij de leefwereld van de doelgroep, want elk kind maakt deze dingen wel eens mee. Alhoewel, waarschijnlijk niet met een echte afgrond en een echte, diepe grot zoals Kleine Ezel. Het is natuurlijk allemaal wat uitvergroot en dat maakt het juist zo leuk.
Dit boek gaat over het durven van dingen en het nadenken over die dingen. Wat is verstandig en wat niet? En waarom moet je als iemand anders het wel durft het ook doen? Wat een simpel verhaaltje lijkt, is juist een les voor de lezers. Maar dan wel zo verpakt dat het een leuk en vrolijk boek is zonder dat de les er te dik bovenop ligt.
De tekst van Rindert Kromhout leest fijn voor en heeft een prettig tempo. Er wordt niets te veel gezegd. De illustraties van Annemarie van Haeringen zijn een fantastische aanvulling op het verhaal. Ik ben zelf een fan van het kleurgebruik van Van Haeringen. Hoe zij bijna op een slordige manier inkleurt en toch zo ontzettend fijn en sfeervol is bewonderingswaardig. De dieren zijn vrolijk, speels en duidelijk nog jong.
Wat mij betreft een heel fijn voorleesboek met een goede les voor jonge kinderen.
‘Durf jij over die tak te lopen?’ vraagt Jakkie.
Kleine Ezel aarzelt. De tak is dun en het water is koud.
Maar Quetzal zegt: ‘Ik durf het best.’
Quetzal is een prachtige vogel en hij durft álles.
Een heel hoog dak op klauteren.
Belletje trekken bij het huis van Das.
Echt álles. Zelfs een donkere grot in gaan…
Kleine Ezel wil ook graag alles durven.
Dapper loopt hij achter Quetzal aan.
Had hij dat maar niet gedaan. (flaptekst)
Reactie plaatsen
Reacties