De twaalfjarige Finn is een stille, leergierige jongen die een speciaal weetjesschrift bijhoudt. Thuis gaat het niet zo goed, waardoor hij tijdelijk bij een oom en tante komt te wonen. Vanuit een klimboom op hun erf ziet hij een eindje verderop een bijzondere tent, waar zijn nieuwe buurmeisje Zwaan blijkt te slapen. Zij geeft Finn algauw de bijnaam Bonk en er ontstaat een bijzondere vriendschap. (flaptekst)
Een losstaand vervolg op Mijn jaar in een tent. Dat boek heb ik niet gelezen maar deze intrigeert mij direct. En zoals op de achterflap staat is het boek inderdaad los te lezen. Gelukkig!
Wat meteen opvalt tijdens het lezen is de fijne schrijfstijl van Tiny Fisscher. Ondanks het best pittige onderwerp voelt het boek helemaal niet zwaar of negatief aan. Tuurlijk zijn er scenes die niet prettig zijn, maar die worden gecompenseerd door vrolijke, leuke avonturen en ontwikkelingen.
Bonk is een verlegen jongen die door zijn thuissituatie nog teruggetrokkener is geworden dan eerst. Bij zijn oom en tante komt hij langzaam wat uit zijn schulp en maakt vrienden. Eerst met het buurmeisje Zwaan, maar later ook nog met een klasgenoot. De ontwikkeling die hij doormaakt in dit boek zijn bijzonder goed beschreven. Je voelt met Bonk mee, je begrijpt zijn gedachten en emoties en gaat zelf nadenken over de keuzes die hij maakt.
Hij woont bij zijn oom en tante omdat zijn ouders door eigen redenen niet voor hem kunnen zorgen. Dit heeft veel impact en dit wordt steeds duidelijker. De twijfel die Bonk heeft: ‘Wil ik wel naar huis’ is emotioneel en intens. Toch begrijp je hem helemaal en is het pas aan het einde van het boek duidelijk of hij ooit weer terug kan naar zijn ouders.
Het andere verhaal dat zich afspeelt in dit boek is dat van Zwaan. Zij is de hoofdpersoon in Mijn jaar in een tent, dus als je dat boek hebt gelezen zul je veel dingen herkennen. Ik heb dat boek dus nog niet gelezen, voor mij is dit allemaal nieuw. Wat een heerlijk gezin heeft Zwaan en wat een avontuur beleeft zij in die tent. Ik wilde dat ik als kind zoets had bedacht én gedurfd. Fantastisch. Het stukje rouwverwerking van een vakantievriend is ook nog eens prachtig subtiel verwerkt in dit verhaal en dat voegt een extra lading toe.
Het omslag en de illustraties van Sophie Pluim zijn prachtig. Het past goed bij het boek en is een mooie aanvulling.
Reactie plaatsen
Reacties