Haarlem, 1961. In het jaar dat het Eichmann-proces loopt, moet de zestienjarige Ditte een schoolopdracht maken over de Tweede Wereldoorlog. Ze wordt gekoppeld aan een nieuw meisje in de klas, Rivka. Maar Ditte weet vrijwel niets over het oorlogsverleden van haar moeder, Nora. Ze weet zelfs niet wie haar biologische vader was. Wanneer Ditte op onderzoek uitgaat, ontdekt ze de onthutsende waarheid achter haar moeder stilzwijgen.
1942. De zestienjarige Nora wil léven: de liefde, dansen, gelukkig zijn. Maar door de Duitse bezetting komt haar wereld tot stilstand. Tijdens een verzetsklusje ontmoet ze een jongen op wie ze niet verliefd wil worden, maar het blijkt onontkoombaar. Deze liefde verandert haar leven – en dat van Ditte – voorgoed. (flaptekst)
Wauw. Ik moet echt even bijkomen na het lezen van dit boek. Wat een bijzonder verhaal, wat een emoties en wat een personages. Het is niet dat ik echt heb gelezen over onderwerpen die ik niet ken, het hoofdonderwerp: de Tweede Wereldoorlog, daar heb ik al zoveel over gelezen. Toch is dit een totaal ander boek dan alle boeken die ik eerder hierover heb gelezen.
Dit boek bestaat uit twee verhalen. Het verhaal over Ditte speelt zich af in 1961. De nasleep van de oorlog is nog steeds te merken. Haar moeder wil het er niet over hebben. Net als dat haar moeder het niet wil hebben over de biologische vader van Ditte. Ditte besluit daarom zelf op onderzoek te gaan en komt tot een schokkende conclusie.
Als lezer lees je ook het tweede verhaal: het verhaal van Nora, middenin de oorlog. Zij wordt verliefd op iemand: maar dat kan eigenlijk echt niet. Maar het gebeurt toch en heeft erge gevolgen.
Het is moeilijk om iets te vertellen over dit boek zonder teveel te verklappen. Want ik gun iedere lezer een eigen leeservaring. Want alles wat er in de oorlog gebeurt met Nora heeft invloed op het leven van Ditte in 1961. Het is bijzonder hoe de verhaallijnen langs elkaar lopen en je als lezer steeds meer puzzelstukjes van de puzzel bij elkaar legt.
Wilma Geldof schrijft dit verhaal zonder een oordeel te vellen over de keuzes die er worden gemaakt. Hierdoor kun je als lezer helemaal zelf conclusies trekken en beslissen wat je vindt van wat er gebeurt. En dat is juist heel lastig, al helemaal met dit onderwerp. Want wie waren er nou eigenlijk goed of fout? Volgens de Nederlanders waren de Duitsers fout. Volgens de Duitsers waren de Joden en de verzetsgroepen fout. Als lezer voelde ik bijna mee met de Duitse soldaten die ook niet beter weten en doen wat er van hen wordt verlangd. Het is bijzonder knap hoe Geldof dit voor elkaar krijgt.
In het leven van Ditte heeft ze met een soortgelijke situatie te maken. Ook dit is emotioneel en raakte mij echt. De oorlog was dan wel al jaren voorbij, de nasleep was nog steeds aanwezig en zorgde voor best vervelende situaties.
Dit was een boek over de Tweede Wereldoorlog die ik ook volwassenen aanraad om te lezen. De gelaagdheid, het bekijken van meerdere kanten en de gedragingen van verschillende groepen mensen zijn zo goed beschreven dat iedereen er (juist nu) van kan leren. Het is echt een prachtige aanvulling op de vele boeken over dit thema, maar dit boek steekt er voor mij wel met kop en schouder bovenuit.
Reactie plaatsen
Reacties