Zomer, 1940. De negentienjarige Jakob en zijn eigenzinnige zusje Lizzie houden allebei van raadsels en puzzels. En nu zijn ze betrokken bij een van de grootste geheimen van de Tweede Wereldoorlog: de codebrekers in het Engelse Bletchley Park. Terwijl Jakob zich aansluit bij de knapste koppen van het land om de Enigma-codes van de nazi’s te kraken, probeert de veertienjarige Lizzie de plotselinge verdwijning van hun moeder op te lossen.
Wanneer Hitlers invasie dichterbij dreigt te komen, duiken er steeds meer mysterieuze berichten op bij het landhuis op Bletchley. Zijn die voor hen of is het een val? En waarom worden ze in de gaten gehouden? Dan doen Jakob en Lizzie een schokkende ontdekking die leidt tot de vraag: hoelang moet een geheim bewaard blijven? (flaptekst)
Het laatste boek over de Tweede Wereldoorlog dat ik dit jaar heb gelezen voor 4 en 5 mei aan. Het waren er veel en dat is best pittig. Het is geen fijn onderwerp, er gebeuren nare dingen en in de tijd waarin we nu leven lijken veel dingen erg actueel. Toch heb ik genoten van elk boek dat ik heb gelezen en dat geldt ook voor Het raadsel van Bletchley Park. Ik kende Bletchley Park al uit de serie The Bletchley Circle. Machtig interessant vond ik dit gegeven. Want natuurlijk zijn er ook andere mensen nodig dan soldaten. In dit geval knappe koppen die codes kunnen ontcijferen om hopelijk zo boodschappen van de Duitsers te onderscheppen. Dus toen ik dit boek in de aankondigingsfolder van Luitingh-Sijthoff zag staan wist ik al dat ik het wilde gaan lezen.
En dit boek stelde niet teleur. Het heeft twee hoofdpersonen, en het verhaal wordt dus ook vanuit beide geschreven. Het ene hoofdstuk is vanuit Jakob die werkt bij Bletchley Park en codes probeert te ontcijferen. De andere hoofdstukken zijn vanuit Lizzie. Zij werkt ook op het Park, maar heeft nog een eigen missie. Namelijk de verdwijning van hun moeder oplossen. Dit geeft het verhaal net even wat extra’s mee.
Super interessant is het om te lezen hoe er te werk gegaan werd in Bletchley Park en hoe belangrijk dit ook was in de oorlog. Zo lees je een keer over iets heel anders dan over een kind dat in een stad woont en te maken krijgt met de oorlog. Je krijgt allemaal historische gebeurtenissen mee en toch voelt het nergens als een geschiedenisles. Het verhaal is ook nog eens spannend, maar toch is het vooral de schrijfstijl die ervoor zorgt dat je doorleest. Ruta Sepetys en Steve Sheinkin schrijven meeslepend en met prachtige zinnen en woordkeuzes. Geweldig. De vertaling van Aleid van Eekelen-Benders is zoals we van haar gewend zijn ijzersterk.
Kortom: dit is ook gewoon een goed boek. Het is een boek vol geschiedenis. spanning, emoties en mysterie. Dit boek is gewoon een aanrader.
Reactie plaatsen
Reacties