Sinds Benjamiah weer thuis is van zijn spannende avontuur in Slingerwald wil hij nog maar één ding: zo snel mogelijk terug!
Dat lukt hem nog ook, en wederom belandt hij in de mysterieuze straten en steegjes van de stad, én in een nieuw avontuur. Samen met Elizabella en twee nieuwe vrienden moet Benjamiah een aantal magische proeven doorstaan om de vermiste kinderen van Slingerwald terug te vinden. Maar de tijd tikt door… Zal het Benjamiah en zijn vrienden lukken om de kinderen te redden? (flaptekst)
Het eerste deel van De Fluistervlammen vond ik genieten. Ik schreef er dit over: ‘Jordan Lees heeft er erg goed over nagedacht en dat zorgt voor een erg emotioneel einde. Ook heeft hij erg goed nagedacht over de magie in dit verhaal. De poppen zijn origineel en een fijne toevoeging. Maria Postema heeft ook weer erg goed werk geleverd met de vertaling, het boek leest heerlijk vlot ondanks de dikte.
Er komen veel fantasy-boeken uit. Maar 'De Fluistervlammen' is echt een aanrader en niet een standaard fantasy-boek. Ik vond het een verademing om deze te lezen en kijk uit naar de volgende delen!’
Dus ik keek erg uit naar dit vervolg. En dat vervolg heeft niet teleurgesteld. Zeker niet zelfs. Het is sowieso fantastisch om net als Benjamiah terug te keren naar Slingerwald. Maar de hoofdstukken daaraan vooraf zijn net zo interessant. Want heeft zijn moeder al die tijd gelogen over Slingerwald? Het zijn nieuwe lijntjes die Jordan Lees uitzet en die zorgen ervoor dat je door wilt lezen. Want wat zal er allemaal gaan gebeuren?
Net als het eerste deel is de wereld die Lees heeft bedacht fantastisch uitgewerkt. Het voelt helemaal af en kloppend. De tradities, die vreemde locaties, de kaarten én de personages zijn stuk voor stuk interessant. Dit verhaal is opgetuigd aan een heks die kinderen heeft vervloekt en ontvoerd. Om deze kinderen te redden (en zichzelf) moeten Benjamiah en zijn vrienden meerdere beproevingen doen. En die zijn heerlijk magisch.
Het verhaal van de heks staat beschreven in het boek Bijna niet te geloven verhalen. Elk hoofdstuk begint met een fragment uit dat boek en doorheen het boek horen we meerdere van die verhalen. Een erg goede toevoeging waardoor dit boek nog interessanter wordt.
Het verhaal dat al sinds deel één wordt verteld gaat als rode lijn door, maar voert niet de boventoon. Daardoor moest ik als lezer soms wel even schakelen, want waar ging dit ook alweer over. Toch komt alles mooi samen op het einde en schreeuwt dit boek nu al om een vervolg!
De illustraties van Vivienne To zijn weer een genot om naar te kijken en een ware toevoeging. Ook de vertaling van Maria Postema is weer puik! Echt een aanrader deze serie.
Reactie plaatsen
Reacties