De bibliothecaresse Terlu was zó eenzaam, dat ze de wet overtrad en toch magie gebruikte. Als straf werd ze veranderd in een houten beeld en opgesloten in de bibliotheek. Dat had het einde van haar verhaal moeten zijn.
Maar toen ontwaakte ze opeens op een winters eiland vol met honderden prachtige magische kassen. Het eiland lijkt verlaten, tot ze een norse tuinman tegenkomt die haar tijdelijk onderdak, kleding en zelfs zelfgebakken honingcake aanbiedt. Yarrow zorgt niet alleen voor haar, maar ook voor de magische kassen. Doordat de magie op het eiland echter langzaam afsterft, komt daarmee alles wat er op het eiland groeit in gevaar. Terlu is hier pas net, maar weet dat ze Yarrow moet helpen zodat ze hier kan blijven.
Met hulp van Yarrow en een eigenwijze, sprekende roos zal Terlu het geheim achter de afbrokkelende magische kassen moeten ontrafelen om haar nieuwe kans op liefde en geluk te redden. (flaptekst)
Nooit eerder las ik een cozy-fantasy boek. Ik ken wel gewoon fantasy, maar dat is toch veel en vaak met oorlog en vechten. In cozy-fantasy is dat niet het geval. Het is gewoon een leuk verhaal, romantisch soms en niet zo gewelddadig. Klinkt dus perfect voor mij.
En wat heb ik genoten van dit boek. Want de wereld die Sarah Beth Durst heeft geschapen is geweldig. Of in ieder geval het deel van de wereld waarin dit boek zich afspeelt. Want het eiland is maar een klein gedeelte en blijkbaar is er nog veel meer te ontdekken. Dat is dan ook meteen wel een klein minpuntje, want er is dus een ander boek van de auteur: The Spellshop dat zich ook afspeelt in deze wereld. Het zijn wel losse boeken, maar in dat eerste boek zit wel veel informatie die handig was geweest tijdens het lezen van The Enchanted Greenhouse. Dus ik hoop dat ze dat eerste boek ook gaan vertalen. En vertaal dan de titel ook meteen even, want deze Engelstalige titels op een Nederlandstalig boek is verwarrend en onnodig.
Als je hier overheen bent gestapt en je openstaat voor dit boek dan kun je alleen maar genieten. Terlu komt op het eiland terecht na jaren een standbeeld te zijn geweest. Op het eiland is maar één ander persoon en dat is natuurlijk een erg knappe man (je kunt wel raden wat hier gaat gebeuren). Maar de manier waarop is prachtig en realistisch.
Toch is vooral het magische stuk van dit boek geweldig. De magie die Terlu probeert te gebruiken met behulp van een pratende plant. Later zelfs van nog meer pratende planten. Het is zo interessant hoe dit alles werkt en waarom de huidige magie lijkt te verdwijnen.
En het eiland zelf is te interessant. Ik wil daar zelf een keer heen, ik wil al die mooie kassen met verschillende klimaten zien. Ik wil daar rondlopen en ook zo’n leuk huisje hebben in de sneeuw en honingcake eten. En dat is de grote kracht van dit boek: je wilt zelf daar wonen en zijn. Je wilt vrienden zijn met de personages en je wilt niet dat het boek stopt. Dusss…. Ik hoop dat er nog een boek komt dat zich afspeelt in deze wereld en dan het liefst wel met de personages van The Enchanted Greenhouse.
Maar… Tot nu toe ben ik heel positief. En over het boek ben ik dat ook. Maar er is wel iets misgegaan in de redactie. Want ik heb meerdere keren een fout ontdekt. Ik ga één voorbeeld geven: ‘Yarrow meteen weer zou onkruid zou gaan wieden’ . Die dubbele ‘zou’ had door een redacteur gezien moeten worden en worden weggehaald. En zo zijn er meer dingen die me opvielen en dus tegenvielen tijdens het lezen. Zo jammer, want dit haalde me toch elke keer uit het boek! Dus voor een volgend deel is dat wel een aandachtspunt. Verder is de vertaling van Saar Breimer echt spot on, want de sfeer komt super goed over, net als alle vreemde woorden en magische elementen. Echt goed gedaan. Maar nog even een redactieronde was goed geweest.
Reactie plaatsen
Reacties