Olaf


Olaf logeert een week bij zijn opa en oma. Daar is een grote tuin waar Olaf de vorige keer samen met opa een boomhut heeft gebouwd. Nu wil hij een ondergrondse hut graven. Maar er gebeuren vreemde dingen. Het begint al met oma. Zij weet eerst niet wie Olaf is. Opa helpt haar en vertelt Olaf dat ze steeds vaker in de war is. Ze hoort ook vreemde geluiden. En ze zegt geheimzinnige dingen. Als ze Olaf een mooi zakmes geeft, zegt ze dat hij dat wel nodig zal hebben bij zijn avontuur. Olaf snapt er niets van. Tot hij bij het graven van zijn ondergrondse hut een geheimzinnig gangenstelsel ontdekt met zeven deuren. Daar begint zijn grote avontuur. Vreemde wezentjes beloven hem een beloning als het hem lukt om door elke deur te gaan en zeven bijzondere voorwerpen te verzamelen. Olaf is ervan overtuigd dat hij met de beloning zijn oma kan genezen. Maar de reis door de zeven werelden is zwaar en hij moet grote obstakels overwinnen om elk voorwerp te pakken te krijgen. Zal het hem lukken om ze alle zeven voor het eind van de week te vinden? En zal de beloning zijn wat hij verwacht? (flaptekst)

Het omslag van dit boek doet me in eerste instantie meer denken aan een stripboek dan aan een kinderboek. De stijl van de illustratie is redelijk druk en wat slordig maar interessant. De grote letters waarin de titel, Olaf, op het omslag staat nodigen uit tot lezen. De flaptekst is lang en geeft wat mij betreft wat veel weg van het verhaal. Maar al met al maakt het wel nieuwsgierig.

 

Wat volgt is een avonturenverhaal met een mooie boodschap. Het boek gaat over oma die Alzheimer heeft en hoe je als kind daar mee omgaat. Het eindigt met een mooie boodschap over deze ziekte. Dat maakt dit boek direct geschikt om te lezen wanneer iemand in de familie begint te dementeren. Je kunt aan kinderen uitleggen wat het is, maar in dit boek ervaren ze het zelf een beetje. Tuurlijk is iedere patiënt met Alzheimer anders, maar er zal vast herkenning zijn. Ook gaat het boek niet te diep op de ziekte en de emotie daaromheen in. Eigenlijk is het gewoon een avonturenboek met Alzheimer als bijzaak.

 

De zeven deuren waar Olaf doorheem gaat (wat hebben kinderboekenauteurs met het aantal zeven? Het komt in veel boeken voor momenteel…) leiden naar zeven werelden. Het zijn mooie en spannende avonturen. Doordat je weet dat er zeven verschillende werelden zijn leest het boek lekker door. Je wilt doorlezen, want je bent nieuwsgierig naar de volgende deur.

 

Ook wordt het thema pesten nog even aangestipt in het boek. Het pesten zelf wordt alleen in korte terugblikken beschreven, het gaat vooral om de emotie en de effecten van pesten bij de gepeste. Mooi om te zien hoe Olaf zich ontwikkelt in het boek van onzekere jongen naar een jongen die voor zichzelf durft op te komen.

 

De schrijfstijl van Rob Stoker is vlot. Het boek leest lekker door en vooral de dialogen tussen oma en Olaf zijn prachtig. De manier waarop Stoker de Alzheimer beschrijft is zeer goed getroffen en tilt het boek tot een hoger level. De illustraties van Tom Beijering zijn een leuke toevoeging en de doelgroep zal ze met veel plezier bekijken.

 

Conclusie: een fijn avonturenboek met mooie boodschappen die er niet te dik bovenop liggen.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.