Daan, Lisa, Darryl, Kim en Frank gaan voor het eerst naar school. Dat is best spannend, want veel dingen zijn nog nieuw. Iets vertellen in de kring, bijvoorbeeld, of samen naar gymles. Gelukkig hebben ze een lieve juf en went het snel.
Er gebeurt elke dag wel iets leuks in de klas!
En na de zomervakantie gaan ze met z’n allen naar groep 2. Nu zijn ze grote kleuters en staan er weer nieuwe avonturen voor de deur, zoals leren schrijven, op de schoolfoto gaan en ’s avonds kerstfeest vieren op school. (flaptekst)
Mijn hart maakte een sprongetje toen ik erachter kwam dat er een nieuwe uitgave van De kinderen van De Grote Beer zou komen. Als kind heb ik de hele serie meerdere keren gelezen en elke keer genoten. Ik kreeg elke zomervakantie, een nieuw deel: als ik na de zomer naar groep 4 ging kreeg ik groep 4. Dat was echt superleuk. Het enige nadeel was dat ik dus verschillende uitgaven had: want deze boeken zijn al op verscheidene manieren verschenen. Toch was er elke keer iets wat wel gelijk bleef: de illustraties. Dagmar Stam maakte voor de vorige uitgaven de omslagen en (in de delen voor jonge kinderen) de illustraties. Spannend dat ze de boeken nu opnieuw laten illustreren.
Het omslag is meteen erg aantrekkelijk. Aron Dijkstra heeft een vrolijk omslag getekend met prachtige kleuren en kinderen die echt de kleuters van nu vertegenwoordigen. Mooi is ook de diversiteit, al zat die er in de vorige uitgaven ook al wel in.
De illustraties in het boek zijn een leuke toevoeging aan het verhaal en zijn erg vrolijk. Je kunt er heerlijk naar kijken. Leuk hoe Aron Dijkstra ook wat dingen uit de illustraties van Dagmar Stam lijkt terug te brengen voor de oplettende ouder. Toch vind ik het wel jammer dat er is gekozen voor zwart-wit illustraties. Hoe gaaf was dit boek geweest met illustraties volledig in kleur.
Aan het verhaal is eigenlijk niets veranderd. Een paar aanpassing aan de tijdsgeest, maar dat is het ook. De kinderen heten bijna allemaal hetzelfde behalve Quilfort, hij heet nu Darryl. En die verandering begrijp ik niet… volgens mij is Darryl niet echt een modernere naam dan Quilfort. Maar misschien hou ik dan toch teveel vast aan het oude vertrouwde.
De verhalen over deze kinderen zijn nog steeds vertrouwd en heerlijk om te lezen. Het is elke keer weer genieten om terug te keren in de kleuterklas. Alle stereotyperende situaties met kleuters komen voor in dit boek en het is fantastisch.
Ik hoop dat ze de hele serie op deze mooie manier gaan heruitgeven en dat er heel veel kinderen ook kunnen opgroeien met de kinderen van De Grote Beer als hun vrienden. Want dat kan nog steeds. Stiekem mis ik de oude illustraties, maar Aron Dijkstra heeft prachtige nieuwe gemaakt die echt bij het boek passen. Mijn complimenten.
Reactie plaatsen
Reacties