Het rustige leven van de beestjes wordt op een dag wreed verstoord als iemand de steen waaronder ze wonen optilt.
NU ZIJN ZE HUN HUIS KWIJT!
Gelukkig weet Worm waar ze naartoe kunnen.
De grote reis naar hun nieuwe steen is lang, zwaar en vol gevaar.
Of is dat maar net hoe je het bekijkt? (flaptekst)
Na de boeken over Coco en het geweldige Het Kabouterboek komt Loes Riphagen nu met een nieuw prentenboek. Wat meer in de stijl van haar vroegere prentenboeken. En het is heerlijk.
De beestjes die onder een steen wonen: Worm, Mot, Mier, Vuurwants, Oorwurm, Pissebed, Pissebebies, Snuitkever en Slak hebben pech. Een mens haalt hun steen weg. Gelukkig weet Worm een andere plek waar ze heen kunnen, maar dit is een lange reis. Slak die zijn ze direct kwijt, die gaat de andere kant op en hoort hen niet meer roepen. De lange reis gaat door water, zand, over een berg: het is echt een zware en lange reis. En dan? Dat ga ik niet verklappen.
Maar de boodschap van dit verhaal is wel echt prachtig. Iets is zo zwaar als je het zelf maakt. Soms is er misschien wel een makkelijkere oplossing als je goed kijkt. Loes Riphagen verpakt dat in een simpel verhaal, maar daardoor is het zo slim bedacht.
En bij dit geweldige verhaal heeft ze perfecte illustraties gemaakt. De dieren zijn lekker karikaturaal en stralen allemaal emoties uit. De reis wordt zo afgebeeld dat je zelf voelt hoe zwaar dit wel moet zijn voor de beestjes. Je voelt de warmte van het zand, je voelt de stroming van het water en je merkt hoe steil de berg is.
Dit prentenboek is één van de beste boeken van Loes Riphagen wat mij betreft (en dat zegt wel wat). De illustraties, het verhaal en de prachtige boodschap maakt dit echt een aanrader!
Reactie plaatsen
Reacties