Lindsey liet me na de introductiedagen van de dansacademie foto’s en selfies zien van haar en haar nieuwe klasgenoten.
‘Wie is dat?’ vroeg ik, waarbij ik onmiddellijk de juiste persoon eruit pikte.
‘Jeremy.’
Jeremy. Angstaanjagend knap. Kop groter dan Lindsey, gespierde armen (om háár middel!), sympathieke tanden, leuke glimlach, vrolijk, stralend, kortom: alles wat ik niet ben.
‘Hij is gay,’ vermeldde ze er onmiddellijk en ongevraagd bij.
‘Als Jeremy gay is, ben ik mevrouw De Vries,’ zei ik. (Mevrouw De Vries is Lindsey’s lesbische overgrootbuurvrouw.)
‘Hij ís gay!’
‘Maar dat maakt jou toch niet uit?’ vroeg ik venijnig.
‘Hoezo?’
Het was me al eerder opgevallen dat ik ranzige gemene dingen tegen Lindsey zeg als ik jaloers ben. ‘Jij hoeft niet op iemand te geilen om seks met hem te kunnen hebben, toch?’
Lindsey’s ogen werden meteen keihard. ‘True,’ snauwde ze. ‘Seks met Jeremy lijkt me het einde. Ik wil niks liever, dat snap je.’ (flaptekst)
Niet eerder las ik een boek van Erna Sassen. Haar eerdere boeken werden bekroond en lovend besproken door recensenten. Nu is dit boek een afsluitend deel van een trilogie, die wel losstaand te lezen zijn. Maar misschien toch niet helemaal handig om dit boek als eerste te lezen?
Allereerst moest ik wennen aan de manier van schrijven. Het verhaal wordt verteld door Joshua. En dat gaat echt van hot naar her. Maar als je daar eenmaal inzit is dat echt een toevoeging. Je krijgt zijn emoties, zijn manier van denken en zijn kijk op de wereld echt vanaf de eerste rang mee. Hoe knap is het van Erna Sassen dat ze zo goed in het hoofd van een jongere kan kruipen. Dit boek lijkt oprecht geschreven door een jongere die worstelt met seksualiteit, intimiteit, vriendschappen, jaloezie, corona, klimaatproblemen en noem maar op. Dit klinkt misschien als heel veel negativiteit maar dat valt hartstikke mee. Het is gewoon het hoofd van een jongere die téveel nadenkt. Maar hij omschrijft het met humor en emotie: het komt daardoor echt bij je binnen.
Voor mij was het stuk over zijn oma het indrukwekkendste. Hoe hij omschrijft hoe haar laatste periode was, en zijn schuldgevoel over het ‘te’ weinig bij haar langs zijn gegaan is indrukwekkend en zo herkenbaar. De tranen sprongen me in de ogen. Prachtig gedaan.
Het verhaal over Joshua en zijn vriendin is wel heel erg gericht op seks. Daar is helemaal niets mis mee, maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen dit een geschikt onderwerp vindt voor een boek. Ik kon me erg goed vinden in de gedachten van de arme Joshua en vindt het prachtig dat dit aanbod komt. Wanneer een jongere dit leest die er misschien ook problemen mee heeft kan dit misschien wel eens helpen.
De illustraties van Martijn van der Linden zijn een ware toevoeging aan dit boek. Weinige boeken voor jongeren hebben illustraties, maar hier is het echt een top combinatie. De zelfportretten van Joshua, de kleine krabbels of juist de zeer gedetailleerde tekeningen geven een goed beeld van het verhaal en het leven van Joshua.
Echt een prachtig boek en ik ben benieuwd naar de eerdere delen!
Reactie plaatsen
Reacties