Al zo lang Abel zich kan herinneren klinken er geluiden van oorlog, maar op een dag is het stil. Als hij gaat kijken wat er aan de hand is, ontdekt hij dat zijn moeder in een hert veranderd is. Zijn vader is spoorloos. Eenmaal buiten lijkt iederéén wel een dier te zijn geworden.
Op zoek naar overgebleven mensen steekt Abel de rivier over naar hert vijandige noorden. Uitgerekend daar vindt hij de enige andere mens die geen dier is geworden: de cynische, hatelijke Kat.
Veroordeeld tot elkaars gezelschap gaan ze op reis. Abel omdat hij andere mensen wil vinden, Kat omdat ze de zee wil zien, en allebei omdat ze willen weten wat er in hemelsnaam aan de hand is… (flaptekst)
Yorick Goldewijk won de Gouden Griffel voor Films die nergens draaien. Dan heb je toch wel hoge verwachtingen van weer een nieuw boek. En al helemaal van Albatros. Maar dat komt in de eerste plaats niet eens door Goldewijk zelf maar door Martijn van der Linden die een waanzinnig omslag heeft gemaakt. De kleuren, de compositie en de belettering (ook door Martijn van der Linden) zijn zo uitnodigend… dit is een boek dat je oppakt. En door de intrigerende flaptekst is er maar één ding dat je kunt doen: lezen.
Dat is wat ik deed. Ondanks de enorme stapel nieuwe boeken thuis kreeg Albatros voorrang. En daar ben ik erg blij mee. Want wat een bijzonder boek heeft Goldewijk geschreven. Wat mij betreft zijn beste boek tot nu toe. Het hele gegeven: alle mensen zijn veranderd in dieren behalve Abel en Kat is bizar. Daar moet je als lezer even doorheen: kan dit? Maar ook Abel en Kat hebben deze twijfel, dus eigenlijk twijfel je samen met hen. Dat is meteen het sterkste van dit boek: ondanks de vreemde gebeurtenis en het vreemde land waar Abel en Kat in leven voelt het alsof je samen met deze twee kinderen op zoek bent naar andere overgebleven mensen én naar antwoorden. Hoe kan dit? En waarom is dit gebeurd? En waarom wij niet?
Yorick Goldewijk weet al deze vragen bij de lezer op te roepen terwijl er nog veel meer gebeurd. Want Abel moet afscheid nemen van zijn ouders die in dieren zijn veranderd… Hoewel ze eerst nog kunnen praten en echt zijn ouders zijn verandert dit na een dag. Het zijn echte dieren geworden zonder enig restje mensheid.
Ook speelt het stukje oorlog een belangrijke rol. Abel woonde in het Zuiden en Kat in het Noorden. Beide zijn opgevoed met een bepaalde mening over het andere gebied. Wie is de schuldige? Wie is er begonnen? En beide kinderen hebben mensen verloren door deze oorlog. Dit is een bom die moet ontploffen tussen de twee. Dit heeft verregaande gevolgen, kunnen ze hier overheen stappen?
Muziek speelt ook een rol. Abel is fan van Taylor Swift en Kat van hele andere muziek. Mooi hoe dit is verweven in het verhaal. Ook het geloof komt even voorbij zonder hier teveel aandacht aan te geven.
Het is moeilijk om verder iets over dit boek te vertellen zonder te verklappen wat er is gebeurd. Maar wanneer je doorleest kom je er vanzelf achter en dan is het toch wel even wat traantjes wegslikken. Het einde van het tweede deel (het boek bestaat uit drie delen) is hartverscheurend mooi. Dan begrijp je de titel van dit boek ook ineens. Het derde deel is dan nog een prachtige toevoeging aan dit bijzondere verhaal.
Is dit nou een boek om de mensheid te waarschuwen? Geen idee. Maar ik haal er in ieder geval uit dat je moet blijven genieten van al het moois in de wereld. En heb lief. Yorick Goldewijk heeft een boek geschreven dat bij de beste van de laatste jaren hoort. Het is een boek om rustig over na te denken en eens een gesprek te voeren met iemand. Want ik denk dat iedereen wel iets anders te vertellen heeft na het lezen van Albatros.
Reactie plaatsen
Reacties