Het geheim van Monte Pesto


Wonen in een pretpark – wie droomt daar nou niet van? Voor Mats is het heel normaal. Zijn ouders werken in Avontura, het leukste park van het land en na school beleeft hij er samen met zijn vrienden Saar en Joris spannende avonturen.

 

Tenminste, als de strenge directeur mevrouw Zwaaistraal het niet verpest. Nu de verkiezing voor Pretpark van het jaar eraan komt, voert ze vervelende regels in. Ze wil bijvoorbeeld technicus Aldo ontslaan, omdat ze vindt dat hij niet snel genoeg storingen oplost. Dat willen Mats en zijn vrienden voorkomen! Als ze Aldo proberen te helpen, ontdekken ze iets vreemds. Aldo heeft een manier om zich vliegensvlug door het park te verplaatsen.

 

Mats, Saar en Joris snappen er niks van. Hoe doet hij dat? Geholpen door een geheimzinnige hint van Aldo gaan ze op onderzoek uit. Zo begint er een speurtocht die het park op z’n kop zet… (flaptekst)


De flaptekst begint ermee dat iedereen wel zou willen wonen in een pretpark. Nou, echt wel! Het lijkt me fantastisch om in de Efteling te wonen. Dus wat dat betreft is dit boek meteen al erg leuk. Dit is natuurlijk een super leuke setting voor verschillende soorten avonturen. Slim bedacht van Thijs Noorlandt.

 

Het verhaal is lekker toegankelijk. Dit komt door de schrijfstijl van Noorlandt, die is gewoon erg prettig. Het boek leest lekker snel door en is nergens te moeilijk of onduidelijk. Maar het verhaal zelf is ook toegankelijk. Er is een groep kinderen die iets moet oplossen, er is een vervelende directeur, er is een oudere medewerker die ze helpt en natuurlijk de bezorgde ouders: alles wat een avonturenboek nodig heeft.

 

Toch is dit verhaal niet zo standaard als dat het in eerste instantie lijkt. Want blijkbaar is er meer aan de hand in dit pretpark dan je zou denken. Wat precies ga ik niet zeggen maar het maakt dit boek ineens een stuk interessanter. En het maakt nieuwsgierig naar wat er nog kan komen! Thijs Noorlandt zet met dit eerste deel een leuke veelbelovende serie op!

 

De illustraties van Iris Boter passen goed bij het verhaal. Haar stijl is lekker vlot en (ook) toegankelijk en daardoor perfect! Ergens doet deze serie me mede door de illustraties denken aan een bepaalde serie die zich afspeelt in een dierentuin en ook illustraties van Iris Boter heeft ;). Maar dat is gewoon toeval en is misschien wel een compliment voor Welkom in Avontura. Want die dierentuin serie is er goed en populair! Ik ben benieuwd naar de volgende delen over Mats en zijn vrienden.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.