Jack woont op een eiland en voelt zich het meest thuis in de zee. Maar na een reddingspoging verandert alles: hij leeft niet meer en toch is hij ook niet echt weg. Samen met andere tussenkinderen gaat hij op zoek naar een verborgen schat, een mysterie dat het leven op het eiland voorgoed zal veranderen. (flaptekst)
Boeken over de dood en een wereld waar je dan terechtkomt vind ik altijd spannend. Want het is natuurlijk maar gissen en speculeren wat er gebeurt als je komt te overlijden. Sommige ideeën in boeken vind ik prachtig, maar sommige vind ik lastig.
Want in dit boek bestaan er dus tussenkinderen. Kinderen die dood zijn, maar nog niet klaar zijn om door te gaan.
Dat is een bijzonder gegeven. Want deze kinderen (ook volwassenen trouwens) hebben nog een taak te verrichten. Maar wat die taak is, dat is niet duidelijk. Sowieso is er wel meer niet duidelijk, want alle kinderen wisten dat Jack zou komen. Maar wanneer en waarom? Geen idee. Tijd is sowieso een gek dingetje want Jack is al twee jaar dood wanneer hij als tussenkind weer op het eiland is.
Veel vraagtekens. Maar het wordt allemaal duidelijk tijdens het lezen. Tussenkinderen hebben geen gevoel van tijd, ze hebben geen honger en hoeven niet te slapen. En blijkbaar hebben al deze kinderen met elkaar te maken op de één of andere manier. Naarmate je het boek verder leest vallen de puzzelstukjes op hun plek en wordt alles duidelijk.
Wat een verschrikkelijk verhaal heeft Lorena Veldhuijzen geschreven. Want echt, de emoties gieren door je lijf tijdens het lezen. Wanneer Jack uit de zee komt en naar huis wil gaan ontdekt hij dat alle meubels weg zijn. En alle mensen ook? Hoe kan dat? Hij begrijpt er niets van. Er komen nieuwe mensen in hun huis wonen en één meisje kan hem zien en begrijpt ook niet alles. Samen gaan ze op pad en komen uit bij een groepje kinderen en een volwassen vrouw. Die leven in de oude herberg. Daar komen ze erachter dat ze niet meer leven en tussenkinderen zijn.
Prachtige toevoeging is het enige levende kind. Hij heeft een bijna dood-ervaring gehad en kan daardoor de tussenkinderen zien. Met zijn hulp kunnen ze meer in hun onderzoek. Het is moeilijk om verder iets te vertellen over dit verhaal zonder dingen te verklappen. Het verhaal zit vernuftig in elkaar. Het gaat terug ver in de tijd, naar de overgrootouders van Jack. Doormiddel van visioenen krijgen we flashbacks te zien.
Maar het boek gaat ook over het rouwproces van ouders. Hoe sommige ouders woedend worden, een schuldige zoeken, maar ook hoe ouders zich van elkaar vervreemden en gekke besluiten nemen in hun leven. Bijzonder knap gedaan van Veldhuijzen, want het is een pittig onderwerp maar het boek leest niet zwaar en is uitermate geschikt voor de doelgroep.
Na het dichtslaan van dit boek moest ik wel een paar keer slikken. Want hoe heftig is het einde. Ergens is het heel mooi, maar ook erg verdrietig. Alle lijntjes zijn samengekomen en het boek is echt klaar. Het verhaal van Jack is echt klaar. Prachtig boek.
Reactie plaatsen
Reacties