December 1914
Flos groeit op bij zijn grootouders vlak bij de Belgische grens waar de Eerste Wereldoorlog in alle hevigheid is losgebarsten.
Zijn moeder werkt als actrice in Amsterdam. Flos ziet haar weinig, maar vlak voor Kerstmis komt ze hem onverwacht ophalen. Eenmaal in de stad heeft zijn moeder nauwelijks aandacht voor hem, omdat ze te druk is met repeteren.
Flos zwerft in zijn eentje langs de besneeuwde grachten.
Na een ruzie vlucht Flos naar het glazen Paleis waar hij zich verstopt in de verlaten theaterzaal. Uit het niets duikt daar een schim op die sprekend lijkt op het borstbeeld van de overleden eigenaar van het Paleis. Hij nodigt Flos uit om samen met hem naar een voorstelling te kijken. Wanneer het doek opgaat ziet Flos een toneelstuk dat verdacht veel met zijn eigen leven te maken heeft. (flaptekst)
Na eerdere boeken van Marlene Rebel en Lucinda Vos te hebben gelezen werd ik blij toen er een nieuwe titel werd aangekondigd: Flos en het glazen paleis. Klinkt al meteen interessant, toch? En het prachtige omslag en de illustratie van het besneeuwde paleis van Sophie Pluim die de achterkant vult zijn ook om door een ringetje te halen. Het maakt meteen nieuwsgierig en nodigt echt uit tot lezen.
Dat geldt ook voor de schutbladen die je direct ziet wanneer je het boek opent. De prachtige illustratie van het glazen paleis en de hoofdpersonages eromheen is zo interessant én indrukwekkend dat je er echt even bij stil moet staan. Genieten! Verder in het boek staan geen grote illustraties, enkel een hoofdstukvignet en een hoofdstukafsluiter. Maar ergens is dat niet erg want je ziet alles tijdens het lezen al helemaal voor je.
Dat is de grootste verdienste van de twee auteurs. Ik vind het bijzonder knap hoe dit duo een verhaal kan schrijven dat zo tot de verbeelding spreekt. De personages, de setting, het glazen paleis: het verschijnt allemaal in je hoofd tijdens het lezen. Dat komt ook wel door de heerlijke setting die ze hebben gekozen. Het verhaal speelt in het jaar 1914, rondom Kerstmis, in Amsterdam. Er ligt sneeuw en door de schutbladen heb je een goed beeld bij het glazen paleis. Dit alles komt samen tot een prachtige sfeer in het verhaal.
De personages, behalve Flos, zijn redelijk vlak, maar later blijkt dat dit vooral komt door de kijk van Flos op hen. Want wanneer hij naar een voorstelling kijkt die eigenlijk over hem gaat ontdekt hij ineens waarom bepaalde mensen zich zo gedragen en dat ze ook een andere kant hebben. Ik had even een schrikmomentje tijdens het lezen, ik dacht echt dat Flos niet meer zou leven maar dit zelf niet doorhad, gelukkig klopte dit niet.
Marlene Rebel en Lucinda Vos hebben een prachtig verhaal opgetuigd rondom het glazen paleis, dat helaas in 1929 helemaal is afgebrand. Maar wat mooi dat er nu zo’n kinderboek over bestaat waarin zelfs de laatste eigenaar een bijzondere rol vervult. Het verhaal is niet waargebeurd, maar de elementen die wel echt zijn zorgen voor een mooi inkijkje. Mooie toevoeging ook het stukje over Een kerstvertelling, ik denk dat veel kinderen dit boek helemaal niet meer kennen en dit kan daar toch mooi weer voor zorgen. Ik kijk uit naar de volgende boeken van dit auteurs-duo (en de illustrator).
Reactie plaatsen
Reacties