Samen met zijn ouders woont Kareltje in een woonwagen en trekken ze rond met een bont gezelschap, De Stoet. Zijn ouders bemannen de dokterswagen en zijn beste vriendin Hinkelien woont in de theaterwagen. De Stoet is onderweg naar het dorp Maskerade, waar het gezelschap een nieuw toneelstuk gaat opvoeren. Wanneer ze er aankomen, ontdekken ze dat sommige inwoners gepest worden. Kareltje en Hinkelien halen alles uit de kast om daar wat aan te doen… (flaptekst)
Toen bekend werd dat Kevin Hassing een boek ging schrijven over Kromme Kareltje (toen hij nog niet krom stond) was ik erg enthousiast. Want wat was het jammer dat hij stopte met de Mus & Kapitein Kwaadbaard-serie. Misschien dat dit boek het gemis iets minder maakt?
Allereerst is het wel even wennen. De illustraties in die eerder genoemde serie zijn namelijk van Linde Faas en die heeft een prachtige eigen stijl. In De avonturen van Kareltje zijn de illustraties van Paco Vink. En die zijn totaal anders. Even wennen, maar het past perfect bij de serie en de schrijfstijl van Hassing. Het kleurgebruik, de heerlijke karakters en de prachtige composities maken elke illustratie een feestje om naar te kijken.
Wat je wel meteen ook aan de illustratie ziet is dat dit boek voor iets jongere kinderen is dan de boeken over Mus. De illustraties zijn duidelijk voor deze doelgroep, perfect!
Nu over het boek zelf. Kevin Hassing schreef weer een heerlijk boek. Hoewel we de hoofdpersoon natuurlijk al kennen, maar dan ouder en krom, voelde dit boek als iets totaal nieuws. De karakters waren nog onbekend voor mij en ik moest ze echt even leren kennen. Dit doet Hassing erg goed, de introductie is fijn en snel. Hij benoemt het zelfs: ‘Dit lijkt wel het saaie begin van een kinderboek waarin iedereen geïntroduceerd moet worden.’ – dat is de humor waarom de boeken van Hassing zo populair zijn. Hij neemt de doelgroep serieus, maakt veel grappen en is niet té literair. Dit boek staat bol vol goede grappen, humor én gezegdes. Hij benoemt zoveel zonder er veel aandacht aan te besteden. Precies hoe het zou moeten, want elk kind moet kennismaken met nieuwe woorden, gezegdes, spreekwoorden en noem maar op. Door dit te vermijden leren ze het ook niet en Hassing vermijdt het dus zeker niet.
Het verhaal zelf is leuk, het leest lekker weg en vooral de personages maken het boek heerlijk. Ik ben helemaal fan van Eenzame Ella, wat een fijn mens! Het thema, pesten, dat Hassing aansnijdt is misschien redelijk standaard: maar hij doet het op een goede manier. En dit thema speelt nog steeds dus waarom ook niet. Het is fijn om weer iets te lezen wat te maken heeft met Mus & Kapitein Kwaadbaard, dat maakt het gemis minder. Maar goed om te weten: het is wel echt iets anders! Verkijk je daar niet op.
Samen met de illustraties zorgt de tekst er dus voor dat je echt geniet tijdens het lezen van dit boek. Hij sluit het boek af met: ‘op naar het volgende dorp, en wie weet, heel misschien, als jij en ik dat allebei graag genoeg willen, op naar een volgend avontuur.’ Ik verwacht dus zeker meer boeken over Kareltje en Hinkelien: en dat is maar goed ook. We willen weten hoe Kareltje uiteindelijk Kromme Kareltje is geworden.
Reactie plaatsen
Reacties