Wanneer Peggy een zwerfhond van de straat redt, ontstaat er een mooie vriendschap. Niets kan haar en Beau scheiden - totdat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Peggy wordt voor haar veiligheid naar de kust gebracht, maar Beau blijft achter in Londen. Nacht na nacht, terwijl het bommen regent en levens worden verwoest, snuffelt Beau tussen het puin van de stad, o- zoek naar overlevenden. Als het noodlot toeslaat en Peggy’s leven voorgoed verandert, laat Beau de kop niet hangen. Hij heeft een plan. Maar hoe komt hij bij haar? (flaptekst)
Phil Earle schreef alweer een derde boek over de oorlog. In zijn nawoord benoemt hij dit ook, want hij had zelf nooit verwacht zoveel boeken over dit onderwerp te schrijven. Het verraste mij ook en ik vond het ook wel lastig: want als je alleen maar boeken over hetzelfde thema schrijft, blijft het dan wel verfrissend en origineel?
Nou Phil Earle besloot om dit boek anders aan te pakken. Het is namelijk geschreven vanuit een hond, Beau. En dat maakt de insteek van dit boek al direct anders én verfrissend. Er bestaan natuurlijk al veel boeken over de Tweede Wereldoorlog en deze frisse invalshoek zorgt ervoor dat je dit boek oppakt en niet meer loslaat. Het verhaal van Beau is schrijnend en je leeft met hem mee. Zijn emoties worden levend besproken waardoor je meevoelt met hem en zijn vrienden. Beau is eerst een zwerfhond tot hij mee naar huis wordt genomen door het meisje Peggy. Hij komt terecht in een warm bad, maar de oorlog strooit roet in het eten. De overheid biedt geld aan de inwoners om hun huisdieren te laten inslapen. Gelukkig wordt dat lot Beau bespaard. Maar Peggy wordt net als alle andere kinderen geëvacueerd uit Londen en Beau blijft achter bij haar ouders.
Hoewel Beau Peggy mist vindt hij een nieuwe roeping, hij helpt haar vader met het zoeken naar overlevende na een bombardement. Hij is er erg goed in.
Helaas neemt het verhaal nog een dramatische wending wanneer de ouders van Peggy omkomen en Beau op zoek gaat naar Peggy. Als lezer leef je mee met hem en hoop je dat het hem lukt om bij Peggy te komen.
Phil Earle verwerkt waargebeurde dingen in dit boek. Er was ook een hond die hielp bij het zoeken naar overlevenden en Beau komt terecht bij een soort opvang voor honden in een bioscoop die ook echt heeft bestaan. Het zijn kleine details, maar die maken dit bedachte verhaal interessant.
Naar mijn mening is dit het beste boek tot nu toe van Phil Earle. Het boek is ook nog eens uitgegeven in een hardcover met een prachtig omslag.
Als Phil Earle zo blijft schrijven, met verfrissende ideeën, mag hij nog veel meer boeken schrijven over dit thema.
Reactie plaatsen
Reacties