Yopa en de Luitjes zijn terug! Kom aan boord van Yopa’s groene duikboot en ga mee op dit magische avontuur, op zoek naar Yoma. Yopa en de Luitjes volgen haar muzikale spoor op een fantastische reis rond de wereld en zelfs tot op de diepste bodem van de oceaan. Zullen ze haar vinden? (flaptekst)
Een prentenboek van Paul McCartney. Tja, ik weet niet zo goed of ik het wel wil lezen... al die bekende mensen die zo nodig boeken willen maken. Maar de voorkant spreekt aan en ik kreeg het boek van een vriendin voor mijn verjaardag. Bij het lezen van een boek van een bekend persoon ben ik altijd nieuwsgierig of hij/zij het echt zelf heeft geschreven. Of zit er een ghostwriter achter? Dit gebeurt steeds meer volgens mij, maar je komt er niet gemakkelijk achter.
Wat in ieder geval goed zit bij dit prentenboek zijn de illustraties. Kathryn Durst maakt vrolijke, sfeervolle en mooie illustraties. Op elke bladzijde is genoeg te zien. De personages zijn vrolijk en schattig en de omgevingen geven een prachtig beeld. Wel vraag ik me af of ze digitaal werkt, soms lijken de illustraties wel erg perfect. Toch zorgen de illustraties ervoor dat het prentenboek is geslaagd.
Het verhaal zelf stelt namelijk weinig voor. De hoofdlijn is dat de kinderen en Yopa op zoek gaan naar Yoma. (Waarom trouwens deze namen? In het Engels is hij Grandude’s en ik vind Yopa een beetje vreemd klinken.) Tussendoor beleven ze wat simpele avontuurtjes die niet echt iets voorstellen, maar meer boekvulling zijn. Wel leest de tekst fijn voor, complimenten voor de vertaling, en in samenwerking met de illustraties is het een feest om voor te lezen.
Kathryn Durst maakt mij nieuwsgierig, maar ik hoef nu niet per se het andere deel over Yopa te lezen. Zo nieuwsgierig maakt het verhaal mij niet. Een leuk prentenboek om een keertje voor te lezen, maar daarna verdwijnt hij bij mij weer achter in de kast.
Reactie plaatsen
Reacties